یه روزایی مثل امروز، که حتی سایه‌ها هم پنهانند

گاهی به یه سایه نگاه می‌کنی، یا وقتی که به آسمون خیره می‌شی. این‌جور وقتها فقط داری «هیچ» رو می‌بینی، «هیچ» رو، «تهی» رو، «بی‌» مطلق رو؛ و توی این «هیچ»، «همه‌چیز» هست. 

این روزا، دنیای من «بی» تو، همون سایه‌ست، همون آسمونه... که نبودنت تمام دنیامو پر کرده؛ نبودنت شده «همه‌چیز»...