آخرین پناهگاه

چقدر خوبه که اینجا رو دارم... یه روز فکر می‌کردم اینجا رو به تو هدیه دادم، با تمام حرفای دلم که توش می‌گم، با همه‌ی احساسم... ولی امروز اینجا شده پناهم، شده آغوشت برای دلتنگیام... شده خلوت من و یاد تو... چقدر خوبه که اینجا رو دارم. چقدر خوبه که اینجا، رد پای حضورت توی زندگیم، مثل تمام روزای آشنایی پررنگه...

وای که چقدر ندارمت

من تورو به اندازه‌ی‌ لحظه‌لحظه‌ی نداشتنت دوست دارم