عمر کوتاه حس خوشبختی زیر پوست لحظه‌هام

انگار خوشبختی‌ای رو از دست دادم که هیچ‌وقت متعلق به من نبود... 

به لطافت خاطره‌های شیرین

تو با من توی این شهر قدم نزدی و من قدم به قدمش با حضورِ تو خاطره دارم... 

من که عزم دیار عشقو کردم...

زندگی چقدر ملایم و لطیف جریان داره، مثل یه رودخونه‌ی کم عمق ولی جاری که پا زدی بهش؛ که چاره‌ای نداری جز اینکه ازش بگذری، که بی‌تفاوت به دلتنگیات، فارغ از جدایی‌های ناگزیر جریان داره...

یه یادگاریِ کوچیک، از یه عشقِ پرشور و هیاهو

می‌دونی... من فقط دارم ذره‌ای از عشقم‌ رو تو صفحه‌های اینجا برات جا می‌ذارم.

حتی اگه تو روزهای من نباشی، تو هنوز برام عینِ معجزه‌ای

چقدرخاطراتم با تو، لبریز از لبخنده...

با ‌ردِ عطر همون خنده‌هاست که دارم این روزا رو سر می‌کنم؛ من اینجوری حتی به دلتنگیم رنگ شادی می‌زنم...