معجزه‌ی صدایت

دیشب برای اولین بار صداتو شنیدم، آره... انگار برای اولین بار... من گرمای صدات رو دیشب برای اولین بار لمس کردم؛ گرمایی که پشت حرفات بود، همون گرمایی که به کلمه‌به‌کلمه‌‌ی حرفات روح می‌ده و منو دوباره و دوباره زنده می‌کنه. من باید صدات رو قاب کنم، تو یه قاب زیبا از جنس مهربونیِ قلبت و بذارمش یه گوشه‌ی قلبم، برای روزهای دلتنگی...